از گشتم به کاغذ ... به قلم ... به آرامش خط ها ...

چه لحظه هایی که درد را نفس کشیدم ...

و از ترس قطرات پر خاطره ی باران ،

در سیاهچاله های ذهنم پناه گرفتم ...

چقدر انگشتانم با قلم غریبگی میکنند ...

"من از درد برگشته ام ..."

برگشته ام که سر بگذارم بر سپید کاغذها

بگریم و بنویسم ...

ذهنم دارد چپ چپ به کلمات نگاه میکند ...

انگار سالهاست ، واژه ندیده ، نگفته ، نشنیده ...

ذهن من مدتهاست باران ندیده ، نور ندیده ...

روح من تنها از مرگ برگشته است ...

معرکه ست انجام ندی پشیمون میشی

99666999999666999999666996666666996666699999666669966666699 699669999999969999999966699666669966669966666996669966666699 699666999999999999999666669966699666699666666699669966666699 699666669999999999996666666996996666699666666699669966666699 699666666699999999666666666699966666669966666996666996666996 699666666666999966666666666699966666666699999666666669999666

شماره های بالا را انتخاب کنید

(همه ی شماره ها رو آبی کنید با موس) بعد Ctrl + F را بزنید

بعد شماره ی 9 را بزنید و حالا Ctrl + Enter را بزنید.

حالا به عددها نگاه کنید

میدانی ؟!

به رویت نیاوردم !

از همان زمانی که ” تو ”

به ” من ”

گفتی ” شما ”

فهمیدم پای ” او ” در میان است…

تا عشق تو آمد در قلبم، تو رفتی ، تا آمدم بگویم نرو ،رفته بودی ،

تا خواستم فراموشت کنم

خودم را فراموش

کردم

عشق فراموش کردن نیست بخشیدن است

گوش کردن نیست درک کردن است

دیدن نیست احساس کردن است

جا زدن و کنار کشیدن نیست

صبر کردن و ادامه دادن است حتی تنها